انواع سنگ آذرين

اين ماگماها مى‌توانند فوران‌هاى انفجارى بسيار قوى همراه با مقدار زيادى مواد پيروکلاستيک توليد نمايند. آندزيت‌ها سنگ‌هاى دانه‌ريز و تقريباً روشن مى‌باشند که کانى‌ها اصلى سازنده‌ى آنها ( پلاژيوکلاز، پيروکسن، آمفيبول و بيوتيت ) در زمينه‌اى خاکسترى رنگ تا سياه قرار گرفته است.

انواع سنگ آذرين

سنگ‌هاى آذرين بيرونى هستند که از ماگما‌هاى آندزيتى ( بازيک ) توليد مى‌شوند. ماگما‌هاى آندزيتى معمولاً از آتشفشان‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ هاى استراتوولکان به صورت گدازه با دماى بين نهصدتاهزاروصددرجه‌ى سانتيگراد خارج مى‌شوند و مى‌توانند منطقه‌اى در حدود چندين کيلومتر را بپوشانند.

چند نوع از سنگ آذرين

بازانیت

یک سنگ آتشفشانی ( مشابه با کیمبرلیت) غنی از فلدسپاتوئید و پلاژیوکلاز است.

بازالت

بازالت عبارت از سنگ آتشفشانی تمام بلورین ، نیمه بلورین و گاهی شیشه‌ای است که دارای بافت آفانیتی است و گاهی نیز بصورت توده‌های تموذی کم عمق ظاهر مي شود.

برسیت

یک سنگ گرانیتی است که ارتوکلاز آن به مسکویت دگرسان ( هیدروترمال) گردیده است.

برینگیت

نوعی تراکیت در جزیره برینگ در کامچاتکا می باشد.

فروگوسیت

یک لوسیت- سی ینیت فقیر از فلدسپار می باشد.

فایائیت

یک نفلین سی نیت است. فایائیت یک سنگ آذرین درونی بوده که در توده های نفوذی آلکالن ملاحظه می گردد.

کانيهاى فرعى

بيوتيت به عنوان کانى فرعى در بعضى انواع گابروها ديده مى‌شود و در برخ نوريت‌ها و گابروها به حدى زياد است که مى‌توان آن را جزء کانيهاى عادى سنگ دانست. کوارتز نيز ممکن است به مقدار خيلى کم در اين سنگها ظاهر شود(مخصوصاٌ در نوريت‌ها و هورنبلند گابروها) . در برخى گابروها که به نام کوارتز گابرو ناميده مى‌شود ، کوارتز مقدارش به حدى است که مى‌توان به آن کانى شاخص اطلاق کرد.

چند نوع از كاني فرعي

گرانيت

يک سنگ آذرين فلسيک روشن رنگ با کانى هايى همچون ارتوکلازهاى صورتى تا سفيد و سبز رنگ و تعدادى کمى کانى مافيک است.

گرانديوريت

اين سنگ علاوه بر کوارتز داراى مقدار بالايى کانى مافيک( آمفيبول/ بيوتيت) در حدود 10-25 است. گرانديوريت داراى درصد بالايى پلاژيوکلاز سديم دار مى باشد.

گارواییت

یک الیوین اسپسارتیت الترابازیک است. نام آن بر گرفته از رودخانه Garewaya در اورال است(Duparc 1904)

گلدکیت

نوعی کوارتزدیوریت بوده که به صورت رگه در دونیت ملاحظه می گردد

مونزونيت

مونزونيت يکى ديگر از سنگ هاى غنى از فلدسپار است و کانى هاى ديگر در مقادير فرعى در سنگ حضور دارند.

پريدوتيت

پريدوتيت يک سنگ پلوتونيک است که از اليوين و پيروکسن تشکيل شده است. رنگ آن سبز( وجه تسميه) است و بيشترين شباهت را با ترکيب گوشته زمين دارد.

پيروکسنيت

يک سنگ الترامافيک درونى که از کانيهاى خانواده پيروکسن همانند اوژيت، برونزيت

پلاژيوگرانيت

 سنگ آذرين فلسيک روشن رنگ که پلاژيوکلاز آن از نوع سديم است. مسکويت در اين دسته از سنگ ها حضور دارد.

کاریت

یک آاژرین پورفیری غنی از کوارتز است. اولین بار در رودخانه kara شناسایی گردید.

کازانسکیت

یک دونیت دارای پلاژیوکلاز است.

کرسانیت

یک لامپروفیر دارای بیوتیت است.

خیبینبت

نوعی نفلین سی نیت است. این سنگ درونی تراکیئیدی دانه متوسط تا دانه درشت بوده ، رنگ آن سبز است و به صورت ماسیو مشاهده می گردد.

 کیمبرلیت

یک سنگ ماگمایی است که در پایپ های آتشفشانی قدیمی به وجود می آید. این سنگ به دلیل آنکه میزبان الماس است بسیار مشهور است.

کوسویت

یک پیروکسنیت الیوین مگنیتیت دار در رودخانه Kosva در اورال است.

کیشتیمی

یک آنورتوزیت غنی از کروندوم است.

لامپروفیر

یک نام گروهی برای سنگ های دایکی می باشد. ترکیب شیمیایی آنان متغیر بوده و معمولا هوازده می باشند. این اصطلاح برای گروهی از سنگهای دایکی ملانو کراتیک و بدون توجه به ماهیت کانیهای فرومنیزیم که این سنگها عمدتا از آنها تشکیل شده‌اند بکار برده می‌شود.

لوجواريت

نوعی نفلین سی نیت است که به رنگ سبز متمایل به خاکستری تا سیاه ملاحظه می گردد. دانه متوسط تا دانه درشت بوده و در توده های نفوذی آلکالن ملاحظه و یافت می گردد.

نفلین سی نیت

یک سنگ نادر متشکل از 80-85 % لاپاریت، 20-15% نفلین، آاژرین و فلدسپار است.

مونزونيت

مونزونيت يکى ديگر از سنگ هاى غنى از فلدسپار است و کانى هاى ديگر در مقادير فرعى در سنگ حضور دارند.

میاسکیت

یک میکا فایالیت غنی از الیگوکلاز است.

میسوریت

از پسودولوسیت و پیروکسن تشکیل گردیده است و می تواند نوعی لوسیت- شونکینین فقیر از فلدسپار محسوب گردد.

نفلینیت

نامی است که قبلا برای سنگ های غنی از نفلین به کار برده می شود اما هم اینک برای بازالت های فقیر از الیوین به کار برده می شود.